ترور و تروریسم پدیده نوظهوری نیست. اگر چه قدمت این پدیده به طول تاریخ انسان است اما چهره جدید و شکل سازمانی این پدیده در دنیای مدرن شکل نو و چند بعدی به خود گرفته است، بهطوری که در هزاره سوم در اثر رشد و توسعه علم و تکنولوژی، تروریسم از مرزهای ملی و منطقهای عبور کرده و به پدیدهای جهانی تبدیل شده است. در واقع ما وارد دوران جدیدی از تاریخ تروریسم شدهایم که میتوان آن را ژئوتروریسم نام گذاشت.
هدف این مقاله بررسی مفهوم ژئوتروریسم و شاخصهای مورد مطالعه آن در جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک است. از این رو پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که ژئوتروریسم چیست و چه شاخصهای مطالعاتی در جغرافیای سیاسی دارد؟ در یک مبحث جمعبندی شده، این مقاله به بررسی ژئوتروریسم و فصل تمایز آن با تروریسم، رابطه جغرافیا با تروریسم و شاخصهای جغرافیایی مورد توجه در بررسی مفهوم ژئوتروریسم میپردازد.
در مقاله حاضر سعی شده است تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به پرسشهای پژوهش پاسخ داده شود. یافتههای تحقیق نشان میدهد که بین متغیرهای جغرافیایی (توپوگرافی، جمعیت، آب و هوا، آب، حفرههای دولت، موقعیت جغرافیایی مکانها، اقلیتهای قومی و مذهبی و ...) و موفقیت یا عدم موفقیت فعالیتهای تروریستی رابطه معناداری وجود دارد.